વસે પ્રભુ બધે, ક્યાંક મહેકે ગુલાબ બની,
કાંટાનેય પંપાળે ને પોષે એતો બાગ બની,
હરખમાં મૂકી દે માનવીને એકલો,
તકલીફમાં નિભાવે સાથ એ ભાગ બની,
અદ્રશ્ય બની રહેને દરેક દેહમાં મળે,
અવાજમાં પણ ઓળખાય એ રાગ બની,
અજાણતા રોપાયેલા બીજનો માલિક,
ફેલાવે વિકસાવે ધાનના ધાન એ ફાગ બની,
અકળામણ એનેય થાય માણા જેવી,
ડુબાડે દરિયામાંને સળગાવે એ આગ બની,
ભૂખેલા સૂતા બાળકની જાણે કરુણતા,
પેટ ભરીદે રોટલીના ટુકડાથી એ ખ્વાબ બની,
વસે પ્રભુ બધે, ક્યાંક મહેકે ગુલાબ બની,
કાંટાનેય પંપાળે ને પોષે એતો બાગ બની.
- નિશાંક મોદી
No comments:
Post a Comment