વ્યંગરચના- કોરોના વાયરસ

વ્યંગરચના- કોરોના વાયરસ

તલવાર-બંદૂકથીય ખતરનાક આ છીંક લાગે છે,

કોઈને હાથ મિલાવતાય હવે તો બીક લાગે છે,

મને નફરત હતી મુખવટા પહેરેલા ચહેરાથી પણ,

જો ને માસ્ક પહેરેલા મોંઢા હવે તો ઠીક લાગે છે,

ડર સતાવતોતો એકલતાનો મને, શોધતો ભીડને,

આજે ટોળા વચ્ચે મન વધુ કેમ ભયભીત લાગે છે,

શોધાઈ ક્યાં છે હજી આ દવા વાયરસ મારવાની,

સેનીટાઇઝર વેચવાની કદાચ નવી તરકીબ લાગે છે,

જાગૃતતા ઓછી ને ચર્ચા વધારે કરીએ છીએ આની,

ભણતરની આ ડિગ્રી થોડીક આજે તો વિક લાગે છે,

ખોટા કામ કરતી વેળાએ માણસ ડરતો નથી,

કોરોના બીજું કંઈ નહીં ઈશ્વરની મોટી જીત લાગે છે,

તલવાર-બંદૂકથીય ખતરનાક આ છીંક લાગે છે,

કોઈને હાથ મિલાવતાય હવે તો બીક લાગે છે.

- નિશાંક મોદી

"સ્ત્રી તું જ સર્જનહાર"

"સ્ત્રી તું જ સર્જનહાર"

જો તું બને સાવિત્રી, તો તું યમરાજનોય કાળ છે,

તું જ ઈશ્વર, તું જ માતાને તું જ સર્જનહાર છે,

વટથી મૂછ પર તાવ દેતા પિતાને તું નમાવી શકે,

તું જ લાગણીનો ધોધને તું જ આંખોની ધાર છે,

પ્રેમત્યાગની ભાવનામાં તું કૃષ્ણથી પણ ચઢિયાતી,

તું જ રાધા, તું જ રૂકમણીને તું જ ગોપીઓની પુકાર છે,

જીવને ઉછેરે નવ મહિના, જાણે તું પ્રસવની પીડા, 

તારો દેહ એટલે જન્મભૂમિ, તું છે તો જ સંસાર છે,

સમાજ શું રોકશે માસિકધર્મે, તને ધર્મસ્થાને જતા,

મંદિરની તું જ પાર્વતી, તું જ દુર્ગાને તું જ ખોડિયાર છે,

તને ત્યજીને મર્યાદાપુરુષોત્તમ રામ દુઃખી થ્યા,

તું જ સીતા, તું જ કર્મને તું જ ગીતાનો સાર છે,

દીકરી, બહેન, પત્ની, સખી, માતા- કોને પૂજીએ!,

તું જ ગંગા, તું જ યમુના, તું દેવી એકને રૂપ હજાર છે,

તારો 'સ્પર્શ:' મનને ભીંજવે, તારું વ્હાલ આત્માને લૂછે,

તું જ મમતાનો સાગરને તું જ પાલવનો કિનાર છે,

જો તું બને સાવિત્રી, તો તું યમરાજનોય કાળ છે,

તું જ ઈશ્વર, તું જ માતાને તું જ સર્જનહાર છે.

- નિશાંક મોદી 'સ્પર્શ:'

जल्दी घर आया था

सारे ही गुलाब वो बाज़ार में छोड़ आया था,

मोहब्बत का दिन था वो जल्दी घर आया था,

मुमकिन कहा हर पल इश्क करे महबूबा से,

इश्कवाले भी देंगे हिसाब कितना कमाया था,

बदला लेनेवाले नही जानते, प्रेम का अहसास,

एक फिर भी हँसाता है जब दूसरे ने रुलाया था,

प्यार में जुनून जायज है, कभी सौदा नही होता,

बिन कुछ कहे दिए मोहब्बत का दिन मनाया था,

बड़े चर्चे सुने थे निकम्मा कर देता है इंसान को,

तो पूछो लोगो से क्यू इश्क को खुदा बताया था,

सारे ही गुलाब वो बाज़ार में छोड़ आया था,

मोहब्बत का दिन था वो जल्दी घर आया था,

- निशांक मोदी

જોઈ ગયો છે

આકાશ તરફ જતા રસ્તાનો ઢાળ જોઈ ગયો છે,

ઉડવું પરપોટાને કારણ, એક વરાળ જોઈ ગયો છે,

ભયભીત છે જે પોતે કેમ કરી સંઘરે બીજાને હવે,

એક દર્પણ બીજા દર્પણમાં તિરાડ જોઈ ગયો છે,

કિંમત નીચી જવાના ડરથી શોષવાય છે ભોંયરું,

ખુદની ઉપર ચણાતો એક માળ જોઈ ગયો છે,

જો તો કેવો લાગ્યો 'ભક્ત' છુપાવવાની ફિરાકમાં,

ઈશ્વર હમણાં જ પ્રસાદનો થાળ જોઈ ગયો છે,

પૂછો સૂરજ બિસ્તરા પોટલાં બાંધી ક્યાં ચાલ્યો?,

નક્કી કોઈક બીજી જગ્યાએ સવાર જોઈ ગયો છે,

બધું ત્યાગી દેવાની ગજબની હિંમત મળી અંતમાં, 

દર્દી પથારીમાં યમરાજનો એક કાળ જોઈ ગયો છે,

આકાશ તરફ જતા રસ્તાનો ઢાળ જોઈ ગયો છે,

ઉડવું પરપોટાને કારણ એક, વરાળ જોઈ ગયો છે.

- નિશાંક મોદી