तो तुम रो देना

देखना हजारो सपने, एक भी पूरा हो जाए तो तुम रो देना,
जाना किसी नई जगह, कोई अपना मिल जाए तो तुम रो देना,

जलती मोमबत्ती पकड़ लेना, वो पिगल जाए तो तुम रो देना,
तेज बारिश में तितली देखने को मिल जाए तो तुम रो देना,

भीड़ चली शहर साफ करने, नियत साफ मिल जाए तो तुम रो देना,
वादे निभाते है लोग इश्क में, कोई साथ निभा जाए तो तुम रो देना,

शराब उसका कुछ नही बिगाड़ शकती, वो बर्फ़ निगल जाए तो तुम रो देना,
काट दिए है पऱ पंछियों के, फिर भी वो उड़ जाए तो तुम रो देना,

आँसु बन स्याही बहती चली, कलम रुक जाए तो तुम रो देना,
एक दिन आये हम सो जाएं और उठ ना पाए तो तुम रो देना।
- निशांक मोदी

પુરૂષ એટલે પુરુષોત્તમ

'પુરૂષ એટલે પુરુષોત્તમ'

જન્મ્યો પુરૂષ બની, પુરુષત્વ મળ્યું એનું અભિમાન મને,
'રડ્યા વગર લાગણીને સમજુ' કેવું ગજબ વરદાન મને,

આંખોમાં સ્ત્રી પ્રત્યે માનને, સાથ એમનાથી હું મહાન,
પુત્ર,પિતા,પતિ,ભાઈની કેવી મળી જો ઓળખાણ મને,

થાક્યા વગર ઉભો રહું સદા ને સાથ આપું ગૃહલક્ષ્મીને,
ઘરનો એકાદ સ્તંભ હું પણ, થાય સાંભળી ગુમાન મને,

નિભાવી હશે જ જવાબદારી આખી પુરૂષ જાતિએ,
એમ જ કહી સ્ત્રી થોડી આપે પુરુષોત્તમનું સમ્માન મને,

રોજ આથમીશ,રોજ ઉગીશ,જાતે તો હું પુરૂષ સળગતો,
સ્વભાવે તપતો સૂરજ તોય, માનશે જગત મહાન મને,

જન્મ્યો પુરૂષ બની, પુરુષત્વ મળ્યું એનું અભિમાન મને,
'રડ્યા વગર લાગણીને સમજુ' કેવું ગજબ વરદાન મને.

- નિશાંક મોદી

છંદ, અલંકાર

છંદ, અલંકાર, પ્રાસ આ બધું રહેવા દે,
મારે કવિતા કહેવી છે બસ તું કહેવા દે,

ડુસકા ભરેલું મનને ભીંજાયેલું ઓશીકું સામે જ છે,
દેખતો નથી તું પાછો કહે તારી લાગણીઓ વહેવા દે,

પ્રેમ આપી કોઈને કાંડા કપાઈ ગયા જેવી સ્થિતિ છે,
હાથ મન સીધા કામ કરે તું મનને છંછેડવાનું રહેવા દે,

શામિલ કાગળ,સ્યાહી,શબ્દો મનની સ્મશાનયાત્રામાં,
ચંદનના લાકડાઓને કલમની ધારનો માર તું સહેવા દે,

છંદ, અલંકાર, પ્રાસ આ બધું રહેવા દે,
મારે કવિતા કહેવી છે બસ તું કહેવા દે.
- નિશાંક મોદી

एक शख्स

-----एक शख्स-----
देखता हूं उस शख्स को रोज मयखाने में,
बहोत ही मज़ा आता है उसे यहां आने में,

आता तो था वो यहां शाम को स्वस्थ होकर,
लड़खड़ा कर भटक जाता यही पर खोकर,

करता शराब की तारीफ़े और साकी की बुराइया,
कहेता खाली गिलासमें दिखती मुजे मेरी तन्हाइयां,

था उसका घर सिर्फ दो मिनिट के रास्ते पर,
फिर भी दो घण्टे लग जाते कभी उसे घर जाने में
देखता हूं उस शख्स को रोज मयखाने में,
बहोत ही मज़ा आता है उसे यहां आने में...

पैसो से भरी जेब मे खुशियो की कमी थी,
चहेरे पे झुरिया और आँखों मे बस नमी थी,

सहम जाता किसी की वो पुरानी यादों में,
हँस देता वो महफ़िल में होती फरियादों पे,

कहता तेरी तकलीफ़ भी यार कहा तकलीफ़ है,
सबकुछ खोकर देख में कहे रहा हु सब ठीक है,

अमीर था, दिन को रहेता वो शीशमहल में,
रात बिताता कभी सलाखों के पीछे थाने में,
देखता हूं उस शख्स को रोज मयखाने में,
बहोत ही मज़ा आता है उसे यहां आने में...

लाचारी नही जीना उसकी अब सिर्फ मजबूरी थी,
रह गई थी मोहब्बत अधूरी और कहानी पूरी थी,

आईने के सामने बैठकर सारी बाते उलजाता था,
खुद ही फरियाद करता, खुद ही वो सुल्जाता था,

किसी की कही हुई बात दिमाग मे छप गई थी,
की 'और भी गम है मोहब्बत के सिवा ज़माने में'
देखता हूं उस शख्स को फिर भी रोज मयखाने में,
पता नही क्यो क्या मज़ा आता है उसे यहां आने में...
- निशांक मोदी

ક્યાંક એક ચાદર

ક્યાંક એક ચાદર ચઢીતી મઝાર પર,
ને ક્યાંક ખેંચાયો તો દુપટ્ટો બજારભર,

ભૂંસાય કોઈકનું સિંદૂર, થાય માંગ સુની,
કેમ ચઢે કંકુ ત્રિશૂળ તલવારની ધાર પર,

કોઈ વાસી સૂકી રોટલી કચરામાં વીણે,
ને લંગર આખા ધબધબે ઊંચા દ્વાર પર,

સળગાવ્યુ કોઈકનું ઘર સફેદ વસ્ત્રોમાં,
કબૂલાત શું કરે મીણબત્તીની જ્વાર પર,

ઓળખાણ અંતે રાખથી થાય છે જો,
ને કોઈ કંઠી ના બચાવે કુદરતના વાર પર,

ક્યાંક એક ચાદર ચઢીતી મઝાર પર,
ને ક્યાંક ખેંચાયો તો દુપટ્ટો બજારભર.

- નિશાંક મોદી

ना पाए

इतना न करो मशहूर, की हम झेल ना पाए,
सामने हो मंजिल, दो कदम हम चल ना पाए,

शाम को परवाना अंधेरा साथ लेके आएगा,
लगाव इतना भी ना रख शमा, तू जल ना पाए,

झूठ बोलके पूरे शहर को बेवकूफ बना दिया,
अफसोस यही कि खुद के मन को छल ना पाए,

किसीने संदेह किया है उसके उजाले पे वर्ना,
होता नही कभी की सूरज शाम को ढल ना पाए,

थोड़े नमकीन आँसूओ ने बर्फ़ को भिगों दिया,
रो रहा बर्फ़ सोचकर कि वो क्यों पिगल ना पाए,

इतना न करो मशहूर, की हम झेल ना पाए,
सामने हो मंजिल, दो कदम हम चल ना पाए।
- निशांक मोदी

કોઈ ફરક નથી

...કોઈ ફરક નથી...

લાગણી છંટાય કે વાદળ બંધાય કોઈ ફરક નથી,
આંસુ લુછાય કે દરિયો સુકાય કોઈ ફરક નથી,

ખાલી બહારથી જ ઝગમગે ઘર અંદર ઝાંખ,
ઈંટો મુંઝાય કે દીવાલો ચણાય કોઈ ફરક નથી,

આસમાની થયો સિતારો આભની આડમાં,
દિવસે કરમાય કે રાતે ફંટાય કોઈ ફરક નથી,

ના થા ઘાયલ એટલો જોઈ પાણીદાર નયનો,
આંખો ભીંજાય કે આંખો અંજાય કોઈ ફરક નથી,

તો શું દર્દની ભાષા શીખવા લખાણ જોઈએ,
સ્યાહી ઢોળાય કે કાગળ વિલાય કોઈ ફરક નથી,

પૂછવા ક્યાં ગયાતા પતંગિયાને ભમરા બાગમાં,
કાંટા ખૂંચાય કે ફૂલો કરમાય કોઈ ફરક નથી,

કર્યું કોઈક જીવન અંધકારમય કશુંક બાળીને,
તેલ છલકાય કે દીવો ઓલવાય કોઈ ફરક નથી,

લાગણી છંટાય કે વાદળ બંધાય કોઈ ફરક નથી,
આંસુ લુછાય કે દરિયો સુકાય કોઈ ફરક નથી...

- નિશાંક મોદી

નથી થતું

નથી થતું

આમ આંખો મિચવાથી અંધારું નથી થતું,
મારું મારું તું કરે કઈ એમ તારું નથી થતું,

ખ્યાલ નહિ, કેમ થયો ખાલીખમ તું હેતમાં,
સાંભળ્યુંતુ કે પ્રેમમાં કદીયે દેવાળું નથી થતું,

ઉભી આ દીવાલો મોં ફેરવીને સામસામે,
કઈ એને જોઈ આ ધાબું બિચારું નથી થતું,

મન હઠીલા એવા કે માનતા નથી કદીય,
અંતે કોઈ પૂછે તો કહે હજી હારું નથી થતું

હૃદયમાંથી તો વહેતું મીઠું ઝરણું 'સ્પર્શ:',
લોકો ભોળવે નહિતર આંસુ ખારું નથી થતું,

આમ આંખો મિચવાથી અંધારું નથી થતું,
મારું મારું તું કરે કઈ એમ તારું નથી થતું...
- નિશાંક મોદી

तेरे शहर की आग

तेरे शहर की आग जलाती है मुझे,
तेरे शहर की रात जगाती है मुझे,

नजाने क्या जितने चला हु यहाँ,
तेरे शहर की कायनात हराती है मुझे,

मशहूर होने को आया था में यहाँ,
तेरे शहर की औकात भुलाती है मुझे,

एक हँसी भरा चहेरा ढूंढ रहा था,
तेरे शहर की हर बात रुलाती है मुझे,

बिन पिये कर दिया माहौल नशीला,
तेरे शहर की वारदात झुलाती है मुझे,

जिंदगी है कोई शतरंज नही शह दी,
तेरे शहर की हर मात चलाती है मुझे,

तेरे शहर की आग जलाती है मुझे,
तेरे शहर की रात जगाती है मुझे।
- निशांक मोदी

ना कुछ तू ले गया ना कुछ में ले गया

ना वो खुशी ले गया, ना वो गम ले गया,
ना वो ज्यादा ले गया, ना वो कम ले गया,

जो पाया यही पाया जो खोया यही खोया,
ना वो संबंध ले गया, ना वो धरम ले गया,

एक हाथ से कमाया पूण्य, दूसरे से पाप,
ना वो डर ले गया, ना वो करम ले गया,

कमाई दौलत और शोहरत किसके लिए,
ना वो खिलौना ले गया, ना वो कफ़न ले गया,

खूबसूरती ढल गई, आत्मविश्वास थम गया,
ना वो साँसे ले गया, ना वो बढ़ते कदम ले गया,

कैसे मान ले हम की है सबकुछ अपना यहाँ,
ना वो खुद को ले गया, ना वो भरम ले गया,

ना वो खुशी ले गया, ना वो गम ले गया,
ना वो ज्यादा ले गया, ना वो कम ले गया।
- निशांक मोदी

RIP Atal Bihari Vajpayee

वो एक सवेरा लेके आये थे,
वो एक उजाला लेके आये थे,

आगे बढ़ाया देश खुद के दम पर,
ना रुके ना थके चलते रहे सँभलकर,
मुश्किल है दिल जीतना विपक्ष का,
मुँहतोड़ दिया जवाब कारगिल में लड़कर,

वो एक चुनौती लेके आये थे,
वो एक बहती धारा लेके आये थे,

आसान नही इतना, भारत रत्न पाना,
मुसीबतो से भरे देश का फर्ज निभाना,
तकलीफ में हो जब खुद के पैर यहाँ,
मजबूत कर कंधे देश को ऊंचा उठाना,

वो एक ख्वाब लेके आये थे,
वो एक सुलगती ज्वाला लेके आये थे,

खो सी गई थी मेरे देश की पहचान,
संसद हमले में जो आ बनी थी जान,
हराया अमरीका को पोखरण में बम्ब से,
दिलाया याद, है एक देश 'हिंदुस्तान',

वो एक कविता लेके आये थे,
वो एक देश दुबारा लेके आये थे।

- निशांक मोदी

લિંચિંગ

#Lynching

લડી લડીને મરી ગયા લોકો અહીં અંદરો અંદર,
વાંદરો પૂછે બેસી ઝાડ પર કે, તું બંદર કે હું બંદર,

હાથમાં રાખી લાકડી, ટોળા સાથે કરી તે દાદાગીરી,
એકલા માણસને ધીબી કેમ સમજે તું ખુદને ધુરંધર,

આમ તો ડરપોકપણું તારામાંય છલકે છે બરાબર,
હિંમત હોય તો રોક, વિડીયો ઉતારી ના કર આંડબર,

વહેવડાવે છે જેનું રક્ત એ માણસ કોઈકની છાયા,
તો કેમ દેખાતો નથી તને એમાં રામ કે પછી પયગંબર,

નીકળ્યો તો આખું વિશ્વ જીતવાને ખોવાઈ ગયો,
ક્યારેક મળે તો પૂછજે, શું પામ્યો તો અંતે પેલો સિકંદર,

લડી લડીને મરી ગયા લોકો અહીં અંદરો અંદર,
વાંદરો પૂછે બેસી ઝાડ પર કે, તું બંદર કે હું બંદર...
- નિશાંક મોદી

हिंदी कविता

कच्ची ईंटे, सस्ती सीमेंट, बढ़ तो जाएगी कीमत मकान की,
गिरती हुई ईमारत पूछेगी, क्या नही होती कीमत जान की,

गौ हत्या के हत्यारे को मार कर देख कैसे ले लिया बदला,
आग बुजाने आग लगा दी दोस्त, कीमत नही यहाँ इंसान की,

कचरे के ढ़ेर पर सूखती रोटी देखकर खयाल आया,
क्यो भर रहा है वो लॉन आज, कीमत नही बेबस किसान की,

गिनते गए पैसा, कमाते गए इज्जत, आखिर में शून्य,
कोई एक बार पूछ आओ, मिट्टी की कीमत उस स्मशान की,

कौन कहता है, मुहोब्बत बड़ी महँगी चीज़ है यारो,
बस एक बार बंध तो हो जाये, ये कीमती नफ़रतें दुकान की,

कच्ची ईंटे, सस्ती सीमेंट, बढ़ तो जाएगी कीमत मकान की,
गिरती हुई ईमारत पूछेगी, क्या नही होती कीमत जान की।
- निशांक मोदी

શક્યો

એણે વાત માની નહિ, ને ના હું મનાવી શક્યો,
આજ કારણ હતું કે, સંબંધ ના હું ટકાવી શક્યો,

એણે રાઝ જાણ્યું નહિ, ને ના હું જણાવી શક્યો,
આજ કારણ હતું કે, સંબંધ ના હું ટકાવી શક્યો,

એણે અહમ છોડ્યો નહિ, ને ના હું છોડાવી શક્યો,
આજ કારણ હતું કે, સંબંધ ના હું ટકાવી શક્યો,

એણે ભ્રમ તોડ્યો નહિ, ને ના હું તોડાવી શક્યો,
આજ કારણ હતું કે, સંબંધ ના હું ટકાવી શક્યો,

એણે શણગાર સજ્યો નહિ, ને ના હું સજાવી શક્યો,
આજ કારણ હતું કે, સંબંધ ના હું ટકાવી શક્યો,

એણે ઘર તૂટતા બચાવ્યું નહિ, ને ના હું બચાવી શક્યો,
આજ કારણ હતું કે, સંબંધ ના હું ટકાવી શક્યો...
- નિશાંક મોદી

રથયાત્રા 2018

#રથયાત્રા2018 #જયજગન્નાથ #જયરણછોડ

ફરવા નીકળ્યો મારો શામળિયો, લઈને એની ટોળી,
ના રાધા કે રૂકમણી, આજ માત્ર ભાઈ બહેનની જોડી,

ખ્યાલ એને કે કદાચ નહીં સંભળાય લોકોની વેદના,
નીકળ્યો નગરજનની યાત્રાએ સૂરીલી વાંસળીનેય છોડી,

ધારત તો બોલાવી દેત એની સભામાં કોઈનેય,
ઈશ્વર છે એટલે તો જીવે હજી એનામાં સંવેદનાય થોડી,

ડૂબતાને બચાવવાની આદત એની ઝીલીને પડકાર,
રથ લઈને નીકળ્યો કાનો, તારશે લોકોની ડૂબતી હોડી,

ફરવા નીકળ્યો મારો શામળિયો, લઈને એની ટોળી,
ના રાધા કે રૂકમણી, આજ માત્ર ભાઈ બહેનની જોડી.
- નિશાંક મોદી

मंदसौर

#Mandsaur #मंदसौर
आज एक बच्ची की साँसे फिर रो रही है,
इंसानियत फिर जग में शर्मिंदा हो रही है,

दिन बदिन बढ़ते जाते ऐसे किस्से और हादसे,
कैसे इज्जत लूट जाए कोई इस कदर बीच रास्ते,
पहले सुना था कि अंधेरे से पहले घर आ जाना,
पता नही कब ये दिन खौफनाक होगा गया रात से,

आज एक बाप की आंखे फिर रो रही है,
सोची ना जो चीजे कभी आजकल हो रही है,

लड़की का रूप लेकर आना क्या गुनाह है मेरा,
पूछ रही वो, जवाब क्या दोंगे, सिर झुका क्यू तेरा,
रोक दो गुनाहों को मिल के सभी आज और अभी,
इस बार तो जनम ले लिया फिर ना होगा दूसरा फेरा,

आज एक माँ की चीखे फिर रो रही है,
जिंदा शरीर लाश में तब्दील हो रही है,

वो चीख डरावनी होगी, सामने जब दरिंदगी थी,
ना चली कोई प्रार्थनाएं, ना साथ कोई बंदगी थी,
अंजान जगा अंजान हैवान किस तरह होगी वो,
खूबसूरत नही ये दुनिया देखी जो वहां गंदगी थी,

आज स्मशान में ज्वाला फिर हो रही है,
आज क़ब्र्स्थान में लाशें फिर सो रही है,

आज एक बच्ची की साँसे फिर रो रही है,
इंसानियत फिर जग में शर्मिंदा हो रही है।
- निशांक मोदी

જિંદગી-શેરબજાર

જિંદગી થઈ શેરબજાર, કદીક નીચે કદીક ચઢે,
લે વેચના સોદા જાણે અહીં કોઈક બીજાને નડે,

ક્યાંક પ્રોફિટ, ક્યાંક લૉસ, સરભર કરે સ્ટેટમેન્ટ,
એક જીવનના સરવૈયાનો ખાલી હિસાબ ના મળે,

આજનું ઇન્વેસ્ટમેન્ટ કાલનો નફો, પ્રથા સારી પણ
મળે માણસો ખોટા શેર જેવાને પોર્ટફોલિયો નીચે પડે,

થોડુંક માર્જિન, થોડીક લિમિટ કરી ગણતરી બધી,
સવારના સોદાએ કદીક સાંજેય સીધા ના પરવડે,

વોચલિસ્ટ તો બનાવી બદલાવી ચુની ચુનીને રોજ,
તોય તકલીફો લીલામાં ને ખુશીઓ લાલમાં જ રમે,

રહેતી નથી કિંમત એકસરખી શેર હોય કે સ્વભાવ,
ફાયદો કરાવતી તારી ગમતી કંપની તારી જોડે લડે.

- નિશાંક મોદી

अजीब सा माहौल

अजीब सा माहौल हो गया मेरे आसपास,
सुनमुन से रहने लगे दोस्त जो थे खास,

दिल पर बोज़ लेकर घूम रहे है लोग,
नजाने किसकी गलती किसका दोष,
गहरी दोस्ती बदल जाती दुश्मनी में,
खेल करे वक़्त यहाँ बदल जाते संजोग,

मन बेचेन फिकर कर रहा यहां दिमाग,
मस्तीभरी जिंदगी की जैसे चुरा ली सांस्,

अपना हर कोई पराया लगने लगा,
दे रहे उनको या दे रहे खुद को सजा,
छोटी सी चिनगारी बन गई आग यहां,
ना तुम ना हम देख ना ले रहा कोई मज़ा

डर-शर्म-ख़ौफ़ सब कुछ साथ है हमारे,
मन मे कहते यार, दोस्ती नही आई रास....

अजीब सा माहौल हो गया मेरे आसपास,
सुनमुन से रहने लगे दोस्त जो थे खास।

- निशांक मोदी

तू ही

तू ही...

तू ही हँसाता है, तू ही रुलाता है,
तू ही गिराता है, तू ही उठाता है,

तू ही भरता है फूलों में खुशबू,
तू ही गोलियां, तू ही तलवार बनाता है,

मिट्टी के ढ़ेर को बनाकर शरीर,
तू ही दफ़नाता है, तू ही जलाता है,

इश्क़ कहुँ, ईश्वर कहुँ या कहुँ खुदा तुजे,
तू ही देता जखम तू ही सुल्जाता है,

धूल भी तेरी यहाँ फूल भी तेरा,
कभी तू बस्ती कभी तू अर्थी सजाता है,

तू ही हँसाता है, तू ही रुलाता है,
तू ही गिराता है, तू ही उठाता है,

- निशांक मोदी

કૃષ્ણભક્તો

ભક્તિ જાણતી મીરાં, રાધા જાણતી પ્રેમ,
ના મળ્યો તું કોઈને કારણ કોણ જાણે કેમ,

નતો દ્વેષ, ઈર્ષા ને હતા હરિના મારગ પર,
તોય નરસિંહ દુઃખીને, સ્થિતિ એમને એમ,

દ્વારકાનો રાજા છતાં ભૂલાઈ ગઈ મિત્રતા,
ક્યાં છુપાયો તો તું સુદામાની પોટલી જેમ,

ધારત તો રોકી શકત તું મહાભારત કાના,
અભિમન્યુ અર્જુન બન્નેને રાખત હેમખેમ,

ભક્તિ જાણતી મીરાં, રાધા જાણતી પ્રેમ,
ના મેળવ્યા કૃષ્ણને કારણ કોણ જાણે કેમ.
- નિશાંક મોદી

વીતેલી પળોની યાદો

વીતેલી પળોની યાદોને એ રીતે સરભર કરી,
પહેલા હસી લીધું પછી આંખો તરબતર કરી,

નિઃસ્વાર્થપણે આપી સેવા પહેલા હૂંફ સાથે,
માંગી લીધો હિસાબ જોને મનડું પથ્થર કરી,

શું કહું, લોકો પલડી સુકાઈ ભૂલી ગયા એને,
બાકી ખાબોચિયાંએ જ વરસાદની કદર કરી,

પડે દુઃખ તો સ્વીકારી લે નહીં સાંભળે એ હવે,
વેદના વાગોળી ઈશ્વરને છોડી દે તું અમર કરી,

છુપાવીને રાખીતી મેં તકલીફો એક કાગળમાં,
જણાવી સૌને મિત્ર નામક અખબારે ખબર કરી,

વીતેલી પળોની યાદોને એ રીતે સરભર કરી,
પહેલા હસી લીધું પછી આંખો તરબતર કરી.
- નિશાંક મોદી

तूने साथ छोड़ा

सूखे पत्ते अगर बोल शकते तो पेड़ से गिरते समय सिर्फ इतना कहते...

तूने साथ छोड़ा या मैंने साथ छोड़ा,
तूने वादा तोड़ा या मैंने वादा तोड़ा,

मंजिल अपनी एकथी आसमान छुनेकी,
तूने रास्ता मोड़ा या मैंने रास्ता मोड़ा,

बहक गए हम और भूले एकदूजेको,
तूने पीया थोड़ा या मैंने पीया थोड़ा,

जिस जमी से उगा वही पहोंच गये,
तूने रिश्ता जोड़ा या मैंने रिश्ता जोड़ा,

तूने साथ छोड़ा या मैंने साथ छोड़ा,
तूने वादा तोड़ा या मैंने वादा तोड़ा.

- निशांक मोदी

PadmavatiControversy

#PadmavatiControversy
સ્કૂલમાં ભણતાં ત્યારે એક સુવાક્ય બોર્ડ પર બહુ વાંચવા મળતું, આજે ફરી વાર એ સાચું લાગ્યું કે,

"ક્ષમા એ વીરોનું આભૂષણ છે." આનો અર્થ એમ થાય કે કોઈને માફ કરવું એ સામાન્ય માણસનું કામ નથી, એના માટે વીર પુરુષ બનવું પડે.

एक घर मे रहकर भी लोग लापता है,
ये मेरा देश टुकडों में जो अब बंटा है,

जल रहा शहर मासूम यहाँ परेशान है,
पूछ रहा सवाल मेरी क्या यहा खता है,

लोकशाही में लोग कानून हाथ में लेले,
चिंता का ये विषय नही अब ये व्यथा है।
- निशांक मोदी

ધનતેરસની

ધનતેરસની શુભકામનાઓ

આજ દીપ એક બોધ શીખવશે,
જે ભરાશે એ કદીક ખાલી થશે,
બળીશું તો જ પામીશું ઉજાસ,
ખોટો રૂપિયો ખોટા માર્ગે જશે,

ધન જરૂરી પણ ખપ પૂરતું જ,
ના બાંધ રહેવા દે તું ઉડતું જ,
સતકર્મમાં ખર્ચ પાછું વળશે,
કોઈ ન છીનવે જે તારું હતું જ,

વધાવી લે લક્ષ્મીજીને તેરસે,
ફરી જાગીશ તું આવતા વર્ષે,
એક દિવસની પ્રાર્થના તારી,
આખુંય વર્ષ તને પાછી ફળશે,

કમાજે ધન પણ ગાંડો ના થતો એની પાછળ,
ધનને શ્વાસની દોડમાં શ્વાસ હશે કાયમ આગળ.
- નિશાંક મોદી

બે હાથ મસળતા

Happy Winter

બે હાથ મસળતા થોડોક ગરમાવો શરૂ થયો,
ફૂલગુલાબી ઠંડી આવીને શિયાળો શરૂ થયો,

ફ્રીજના બાટલા માટલાંની પાસે ગોઠવાયા,
તજ સૂંઠથી ભરપૂર કાવોને ઉકાળો શરૂ થયો,

બત્તીનો પ્રકાશ હવે સહેજ ધૂંધળો લાગે,
ધૂળ ધૂમમ્સ ભેગા મળ્યા કે ધુમાડો શરૂ થયો,

શેકાતો બફાતો સૂરજ સહેજ ઠંડો પડ્યો,
ગોઠવેલા તાપણાંનો તાપ હુંફાળો શરૂ થયો,

સવારની નીંદર વધુ મજાની લાગવા લાગી,
રજાઈનો એ સ્પર્શ: વધુ સુંવાળો શરૂ થયો,

બે હાથ મસળતા થોડોક ગરમાવો શરૂ થયો,
ફૂલગુલાબી ઠંડી આવીને શિયાળો શરૂ થયો.
- નિશાંક મોદી

ગીત- રાત એક અજવાળી

*ગીત*
રાત એક અજવાળી મળી,
નજર તારી તરફ જે વળી,

આસપાસ બસ તને માણું,
કેમ કરી જો હું ખુદને જાણું,
જાત મારી ઉલજે બની ઉખાણું,
મળજે મને આમ અહીં રોજ ફરી

રાત એક અજવાળી મળી....

રસ્તાની ભીડ સારી લાગે,
દુનિયા હવે મને મારી લાગે,
સુગંધ આમતેમ તારી લાગે,
ડાળી ઝુકાવે બની તું ફૂલની કળી

રાત એક અજવાળી મળી....

હાથમાં તારા જોઈ ચકરડી,
મન મારું ઘૂમે થઈ ભમરડી,
ઉંમર થાય તને જોઈ ઘરડી,
લાગે યૌવનની છટા તને જ ફળી

રાત એક અજવાળી મળી,
નજર તારી તરફ જે વળી.
- નિશાંક મોદી

ठंड से काँपते बच्चे

ठंड से काँपते बच्चे को परवरदिगार बनाके आया हूँ,
कबूल होगी दुआ में मज़ार पे चादर चढ़ाके आया हूँ,

बरसों से की शिवलींग की पूजा आज भोले खुश हुए,
एक बूढ़ी औरत को दूध का लौटा पिलाक़े आया हूँ,

देखी आज उनकी हँसी, मुस्करा रहे थे ईसा मसीह,
एक तिनके की झोपड़ी में मोमबत्ति जलाके आया हूँ,

फक्र होगा गुरु नानक जी को मुझ पे आज फिर,
नि:वस्त्र बेबस लड़की को पगड़ी में लपेटके आया हूँ,

कुदरत भी महेरबान होगी आज मुझ पे यारों,
मोहब्बत से इंसान को इंसानियत शिखाके आया हूँ,

ठंड से काँपते बच्चे को परवरदिगार बनाके आया हूँ,
कबूल होगी दुआ में मज़ार पे चादर चढ़ाके आया हूँ।

- निशांक मोदी

ગળે વળગેલ યુગલ

ગળે વળગેલ યુગલ જોઈ એક વિચાર આવ્યો,
ખરેખર ઈશ્વર મને તારા પર ફરી પ્યાર આવ્યો,

જોઈ મેં બન્ને આંખો ભીંજાયેલી બન્ને જણાની,
સાગર જેવી સૃષ્ટિનો મોતી બની બહાર આવ્યો,

આગોશમાં હતા એ પ્રેમીપંખીડા એકબીજાની,
તારા હયાતીનો વિશ્વાસ આજે બારોબાર આવ્યો,

લાગ્યું કે મળે આ લોકો જાણે વર્ષો પછી આજે,
વિરહ પછી મિલનનો સમય હવે ભારોભાર આવ્યો,

વાક્યો પુરા નતા થતાને ડૂસકાઓ રોકતા એમને,
મદદે એમની હૃદયસ્પર્શી લાગણીનો સહકાર આવ્યો,

દ્રશ્ય મેં જે જોયું હતું એ અશ્રુઓથી ભરેલું પણ,
હજુય કોક ચલાવે દુનિયા તારા માટે અહંકાર આવ્યો,

ગળે વળગેલ યુગલ જોઈ એક વિચાર આવ્યો,
ખરેખર ઈશ્વર મને તારા પર ફરી પ્યાર આવ્યો.
- નિશાંક મોદી

किस सोच में पड़

किस सोच में पड़ रहे है हम सब,
एक ही तो है ईश्वर अल्लाह रब,

भीगी पलके और मुस्कराते चेहरे,
दोनों सच्चे कह दो धरम या मजहब,

बरसों से लड़े जा रहे लोग यहां,
गहरी गलत नींद से जागेंगे हम कब,

खुदा होगा निराश भगवान परेशान,
एकदूसरे का खून बहाते है हम जब,

मंदिर में बजे अजान मस्जिद में घंटिया,
रख देते है गीता कुरान साथ मे अब,

किस सोच में पड़ रहे है हम सब,
एक ही तो है ईश्वर अल्लाह रब।
- निशांक मोदी

आगे बढ़ने का वो ख़्वाब

आगे बढ़ने का वो ख़्वाब लेके बैठे थे,
दफ्तरों में एक वो किताब लेके बैठे थे,

जाके कोई देखो, मिट गई क्या नफ़रतें,
जंग के मैदान में वो गुलाब लेके बैठे थे,

गालों पे जलन महसूस होगी अब तो,
आंसू का आंखों में वो सैलाब लेके बैठे थे,

बचिकुची इज्ज़त गवां दी आज तो,
मयख़ाने में खाली वो शराब लेके बैठे थे,

करने गए पुण्य, पाप हो गया उनसे,
जुगनुओंको समजाने वो चिराग लेके बैठे थे,

बुलंद थी पहचान, ना मिला हमसफ़र,
भीड़ में तन्हा काला वो नक़ाब लेके बैठे थे,

आगे बढ़ने का वो ख़्वाब लेके बैठे थे,
दफ्तरों में एक वो किताब लेके बैठे थे।
- निशांक मोदी

રોજ મળે સામે

રોજ મળે સામે, ખરેખર તોય એ મળતી નથી,
જિંદગી છે જિંદગી મરજી મુજબ ચાલતી નથી,

તૂટેલા સ્વપ્નો વીણ્યા ભીની આંખે,
દૂરના સફરો સર કર્યા ઝીણી પાંખે,
કદીક હું આગળ કદીક એ આગળ,
ના એક જગા મળી જ્યાં અમે સાથે,
જીદથી ભરેલી આ જિંદગી કશુંય માનતી નથી...

રોજ મળે સામે, ખરેખર તોય એ મળતી નથી,
જિંદગી છે જિંદગી મરજી મુજબ ચાલતી નથી,

અનુભવો હર્ષ આંસુનું મિશ્રણ થોડા,
કડવા મીઠા ને કદીક એ તીખાં મોળા,
તકલીફમાં એક હાથ ન હતો ખભેને
ખુશીના પ્રસંગમાં ઉમટ્યા ટોળે ટોળાં,
હરક શોક બેય લાગણી આ જિંદગી માણતી નથી...

રોજ મળે સામે, ખરેખર તોય એ મળતી નથી,
જિંદગી છે જિંદગી મરજી મુજબ ચાલતી નથી,

રમતિયાળ બાળપણ ભૂલો વિનાનું,
જવાની ઘરે કઈ કીધા વિના જવાનું,
ઘડપણનું આ મોજું થોડું તરંગી ખરું,
ભૂલી ના જાય જોજે શ્વાસ લેવાનું,
પારણું ક્યારે થઈ જાય રાખ જિંદગી જાણતી નથી...

રોજ મળે સામે, ખરેખર તોય એ મળતી નથી,
જિંદગી છે જિંદગી મરજી મુજબ ચાલતી નથી.
- નિશાંક મોદી

मिट्टी से दिया बनता है

मिट्टी से दिया बनता है मिट्टी से इंसान बनता है,
मिट्टी से खुदा बनता है मिट्टी से भगवान बनता है,

जस्न मना, क्या तेरा त्यौहार क्या मेरा त्यौहार,
बादलो से नही रंगों से ही तो आसमान बनता है,

सबक अच्छाई का शीखो और शिखाओं आप,
इस अच्छाई से ही आदमी गीताकुरान बनता है,

मोहब्बत करो यारों जंग में वो मज़ा नही यारों,
हिन्दू मुसलमान को इकठ्ठा कर हिंदुस्तान बनता है,

मिट्टी से दिया बनता है मिट्टी से इंसान बनता है,
मिट्टी से खुदा बनता है मिट्टी से भगवान बनता है।
- निशांक मोदी