મળે મોકો તો પૂછી લઉં એને,
કે આંસુ કેમ તને ખરવું ગમે,
કાજળ જોડે વહેવું કદીક ને,
આંખો ને પૂછ કેમ બળવું ગમે,
સુંવાળા ગાલ સુજેય ખરા,
એમાં કાળા તલને ફરવું ગમે,
ડૂબે કેવી રોજ રાતે પાંપણ,
સ્વપ્ન જોડે પાછું તરવું ગમે,
ચીરાય ઠંડીમાં ઉપર નીચે બધે,
પૂછ હોઠને કે તને મળવું ગમે,
એક વાળની લટ વલખાં મારે,
આંગળીમાં એને ભળવું ગમે,
શ્વાસને ઉઠકબેઠક નહિ ફાવે,
એને તો કાયમ અંતે ઠરવું ગમે.
- નિશાંક મોદી
