વિશ્વ માતૃભાષા દિવસ....ભૂંસાતી ગુજરાતી

જાણે દરિયામાં મોતી ખોવાય, એમ ખોવાઈ ગઈ,

ભાષા મારી ગુજરાતી, ન જાણે ક્યાં ભુલાઈ ગઈ,

હવે કાનો માતર વાળી બારાખડી યાદ રહેતી નથી,

એબીસીડી વચ્ચે હ્ર્સ્વઇ દીર્ઘઈ ક્યાંક ગૂંચવાઈ ગઈ,

આજકાલ વર્ગીકરણ થઈ રહ્યું માણસનું ભાષા સ્તરે,

જાણે ગુજરાતમાં જ ગુજરાતી ભાષા વિસરાઈ ગઈ,

પાટીનું થયું સ્લેટ, બિલાડીનું થયું કેટ, મકાનનું થયું ફ્લેટ,

લાગે કે એક સગીર બાળા, ખૂંખાર અંગ્રેજમાં પિંખાઈ ગઈ,

પોતાનપણું લાગી આવે જ્યારે વાત કરે કોઈ વિદેશમાં,

ગુજરાતી ભાષા મોતી જ છે, બસ પરદેશમાં વેચાઈ ગઈ,

જાણે દરિયામાં મોતી ખોવાય, એમ ખોવાઈ ગઈ,

ભાષા મારી ગુજરાતી, ન જાણે ક્યાં ભુલાઈ ગઈ...

✍️નિશાંક મોદી